دیوارنماهای جسورانه، نقاشی‌های بازیگوشانه
سبد خرید زنگارگرفته‌ای که تا نیمه در آب رودخانه غوطه‌ور است، آت‌و آشغال‌های بی‌قواره کنار پیاده رو، چند صندلی چوبی زهوار در رفته که با ظرافت روی هم چیده شده اند، چرخ‌دستی درب و داغان و دوچرخه‌ی فرسوده‌ای که به دیوار تکیه زده، یک شمایل تلویزیونی از سریال فارگو که نمادی از پاپ کالچر رسانه‌ای است؛ تنها مکانی که می‌شود احتمال داد ، اجزایی نامتعارف بتوانند بخشی از فرآیند خلق محصول هنری خلاقانه به حساب بیایند همین خیابان های عریض و طویل محیط‌های شهری است. برای هنرمندان خلاق و با استعداد، دیوارهای کنار پیاده‌رو‌ها، خانه‌ها و هر کانسپت بی‌قواره‌ی دیگری می‌تواند یک بوم نقاشی باشد.
ارنست زاک زاخاریف، هنرمند لیتوانیایی، با ترکیب المان‌های سه‌بعدی ارزان قیمت کنار نقاشی‌های بامزه و سرگرم کننده‌ای که روی دیوارها می‌کشد، به هنر خیابانی‌اش کیفیت تعاملی چشم‌نوازی افزوده است. آنچه در طراحی‌های زاخاریف به طرز ممتازی مشهود است، در نظر گرفتن روح و فرهنگ محیط هر محله‌ای است که او برای نقاشی دیواری انتخاب کرده. هنر خیابانی او تعاملی ناخودآگاه از رنگ و سرگرمی افراطی و شوخ طبعی در چشم انداز شهری است. هر جا که به نظرش درست بیاید سوژه‌ی رنگی را در برابر سوژه‌ی بیرنگ در کنار هم تصویر می‌کند. قسمتی از دیوارنما را با الگوهای از پیش طراحی شده با اسپری روی سطوح پیاده می‌کند و قسمتی دیگر را در محل با قلمو و رنگ. مثل آن نقاشی دیواری که چند جوان با فرم سیاه و سفید در حال تماشای چرت زدن شخصیت محبوب سیمپسونیشان هستند که با رنگ زرد اشباع شده. حالا به این کانسپت جذاب، تماشاگران رنگی واقعی را اضافه کنید که احتمالا از این اثر هنری دیدن می‌کنند. بامزه نیست ؟!
نحوه‌ی کار او از این قرار است که هر لوکشین را قبل از موعد مقرر تا حد امکان بررسی می‌کند. هر قطعه‌ی بصری را تا حد ممکن در استودیوی شخصی‌اش به شکل مقدماتی طراحی می‌کند تا در زمان نقاشی نهایی روی بوم شهری در فضای آزاد به سادگی و سرعت بالا به کار بیاید. قبل از طراحی نهایی روی دیوار و در مواردی پس از آن، او اجزای تعاملی سه بعدی را با چسب و یا با پیچ به دیوار متصل می‌کند تا بخش فعالی از موضوع نقاشی به نظر بیاید که از دیوارنما بیرون زده شده است. همواره سعی می‌کند از اشیایی استفاده کند که به صورت طبیعی بخش‌هایی از استخوان‌بندی و بافت شهری به حساب می‌آیند.
با این شیوه، زاخاریف طرح ساده ای را که در اندازه ای کوچک در استودیو طراحی می‌کند، با جزئیات بیشتر و با بافتی پرکنتراست، در جهانی بزرگتر منتشر می‌کند. او در گفت‌و گویی با دیزاین بوم به این نکته اشاره می‌کند که کیفیت‌های پویا در این نقاشی‌های دیواری از شیفتگی او به دنیای کارتونی انیمیشن‌های تلویزیونی الهام گرفته شده است. که با در نظر گرفتن سبک خاصش به او این توانایی را می‌دهد تا واقعیت را منحرف و این تصاویر را به زندگی وارد کند.
او این طور ادامه می‌دهد:
«متوجه هستم که کار من بیشتر شبیه به لحظات ساده‌ای است که انگار از زندگی هر آدمی برداشت شده است و نه مانند یک روایت پرجزئیات از داستانی کلاسیک. کار کردن روی مضمون نوستالژی‌های کودکی برای من همواره بهترین نتیجه را داشته. تمی که بارها در کارهای من تکرار و به یکی از ویژگی های هنر من تبدیل شده .»
اما یکی از جالب‌ترین استفاده‌های او از ماهیت محیطی در یک تقاطع خیابان رخ می‌دهد. در دو سوی پیاده‌رو های مجاور او با طراحی دو شخصیت لگویی تعلیق بامزه‌ای ایجاد می‌کند که باعث می‌شود یک داستان خونین در ذهن بیننده روایت شود. قطعا اگر هر کداممان رهگذر چنین پیاده‌رویی باشیم، چند لحظه می‌ایستیم و داستان این لحظه‌ی ترسناک را در ذهنمان می‌سازیم . مهم نیست هنرمندان جوان چه شهری باشید، فقط به این حقیقت توجه کنید که می‌توانید با یک برنامه‌ریزی مناسب عاشق دیوارها شوید!
در کوالیا می‌توانید نگاهی داشته باشید به معروف‌ترین آثار زاخاریف که بر در و دیوارهای شهر به جا مانده.
کسری و آرش عزیز…
همین مطالب افتتاحیه کافیه تا این سایت یکی از سایت های محبوب من باشه که هر روز بهش سر بزنم.
تبریک فراوان برای این سایت هیجان انگیز و ممنون…
ارادت
امیرحسین
———————————————————————————————————————————————————
کوالیا: افتخار می‌کنیم و خوشحال ایم که یکی از بزرگان دنیای تبلیغات و بازاریابی وبسایت ما را دیده.